Hüseyin Nihal Atsız (1905-1975) 12 Ocak 1905’te İstanbul’da doğdu. İstanbul Sultanisi’ni bitiren sanatçı bir süre Askeri Tıbbiye Okulu’na devam etti. 1930’da Yüksek Öğretmen Okulu Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü’nden mezun oldu. 1931’de “Atsız Mecmua”yı yayınlamaya başladı. Köycü bir yaklaşımdan Türkçü bir yaklaşıma yönelen bu dergideki bazı yazıları nedeniyle üniversiteden uzaklaştırıldı, öğretmenliğe başladı. 1933’ten 1952’ye kadar edebiyat öğretmenliği ve kütüphanecilik yaptı. 1933-1934 arasında “Orhun” dergisini çıkardı. 2.Dünya Savaşı sırasında güçlenen “Turancı” akım içinde önemli bir yeri oldu. Ekim 1943’te “Orhun”u yeniden çıkarmaya başladı. Bu dergide solcu eylemlerle bu eylemlere katılanları iki kez Başbakan Şükrü Saraçoğlu’na şikayet eden mektup yayınladı. 1944’te “Irkçılık-Turancılık” davasından tutuklandı. 1945’te serbest bırakıldı. 1952’de Süleymaniye Kütüphanesi’nde görevlendirildi. Aynı yıl “Orhun”u tekrar çıkardı. 1964-1975 arasında “Ötüken” dergisini yayınladı. Ötüken’deki yazıları nedeniyle 1973’te bir kere daha cezaevine girdi. Ertesi yıl özel afla serbest bırakıldı. 11 Aralık 1975’te İstanbul’da yaşamını yitirdi. Edebi Kişiliği: Şiir, roman ve araştırma alanlarında eser vermiştir. Türkçülük akımının önemli temsilcilerindedir. Türkçülük akımını destekleyen Atsız Mecmua, Orhun, Orkun, Ötüken gibi dergiler çıkarmış. Düşüncelerini bu dergilerde ortaya koymuştur. Tarihi romanlar yazmıştır. Romanlarında efsane mitos, destan geleneğinden yararlanmıştır. Göktürk dönemini yalın bir dille anlatmıştır. Irkçılık ve Turancılığa dayanan bir anlayışa sahip olan sanatçı eserlerinde din öğesine hiç yer vermemiştir. Eserleri: Roman: Bozkurtların Ölümü, Bozkurtlar Diriliyor, Ruh Adam, Deli Kurt, Dalkavuklar Gecesi Şiir: Yolların Sonu Araştırma: Türk Edebiyatı Tarihi, Edirneli Nazmi