Asaf Halet Çelebi (1907-1958) 29 Aralık 1907’de İstanbul’da doğan sanatçı, Galatasaray Lisesi’nde 8 yıl eğitim görmüş, kısa bir süre Sanayi-i Nefise Mektebi’nde okumuş ve Adliye Meslek Mektebi’nden mezun olmuştur. Üsküdar Adliyesi Ceza Mahkemesi zabıt katipliği yapan Asaf Halet Çelebi; Osmanlı Bankası, Devlet Deniz Yolları İşletmesi’nde çalışmıştır. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümü kitaplığında görevliyken 1958 yılında yaşamını yitirmiştir. Edebi Kişiliği: Asaf Halet Çelebi Batı’yı taklit etmeyen kendi kültürümüz ile Doğu kaynaklarından beslenen şiir anlayışının öncülerindendir. “Dünyada ne kadar şiir varsa o kadar şekil vardır.” düşüncesini savunan Asaf Halet Çelebi, vezin ve kafiyeye kesin bir şekilde bağlanmamak gerektiğini belirtmiş ve hece sayılarından yararlanarak “içi musiki dolu” şiirler yazdığını söylemiştir. Onda şiirin şekil özelliği manasından önemli olduğu için, manası anlaşılmayan “Om mani padme halakassemavat-i vel-ard” gibi formüller kullanmıştır. Şiirlerinde sesler büyük önem arz eder. Zamanı ve mekanı farksız görerek birbirine karıştırdığı zengin bir şiir dünyası vardır. Açık anlamı gereksiz bulan sanatçı, somut malzemeyle yapılmış soyut şiiri gerçek şiir olarak görmektedir. Şiirlerinde mistik bir hava bulunan sanatçı; tasavvufa, Asya inançlarına, Budizm’e ait kavramlara çokça yer vermiştir. Şiirlerinde okuyanları masal havasına sürükleyecek bir yapı vardır. Kısaca özetleyecek olursak; Bir “sezgi şairi”dir, şiirlerinde soyut bir âlemi anlatmıştır. Eski Doğu medeniyetini, Hint kültürünü tanımış, İslam tasavvufu ile Hint mistisizmini birleştirmiştir. Şiirleri; masallardan, dinlerden, şairin rüya ve hayallerinden gelme sembollerle doludur. Eserleri: Şiir: He, Lamelif, Om Mani Padme Hum Biyografi: Mevlana, Molla Cami, Naima, Ömer Hayyam