Aşık Tarzı Halk Şiiri

Halkın “âşık” dediği saz şairleri tarafından oluşturulmuştur.

Aşık Tarzı Halk Şiirinin Genel Özellikleri

  • İslamiyet’ten önceki “ozan”ın, “âşık” adını alması, sözlü edebiyatımızın devamlılığının göstergesidir.
  • Şairler genellikle okuma yazma bilmeyen âşıklar usta-çırak iliş­kisiyle yetişmişlerdir.
  • Âşıklar köylerde, şehirlerde veya asker ocaklarında yetiş­mişlerdir.
  • Asker ocaklarında veya şehirlerde yetişen âşıklar (kalem şuarası)medreselerde okuduklarından dolayı Divan edebi­yatından etkilenmişlerdir.
  • Aşk, toplumsal olaylar, doğa güzellikleri işlenen başlıca konulardır.
  • Âşık edebiyatı dini etki taşımadan oluşmuş, din dışı bir edebiyattır.
  • Şiirler dörtlüklerle, hece ölçüsüyle ve daha çok yarım uyaklı olarak söylenmiştir.
  • Koşma, varsağı, semai, destan nazım şekilleri kullanılmış­tır.
  • Saz eşliğinde söylenen şiirlere içten bir söyleyiş hâkimdir.
  • Âşık edebiyatında, halkın konuştuğu sade bir Türkçe kul­lanılmıştır.
  • Kalem şairleri (kalem şuarası) divan edebiyatının etkisinde kalmış, beyitlerle, aruz ölçüsüyle ve divan edebiyatı na­zım şekilleri ve Arapça – Farsça sözcükleri kullanarak selis, satranç gibi şiirler yazmışlardır.

Aşık tarzı halk şiiri nazım şekilleri şunlardır:

  1. Koşma
  2. Semai
  3. Varsağı
  4. Destan
  5. Dudak Değmez

76 Yorum Var: “Aşık Tarzı Halk Şiiri”

  33. Kalem şairleri, halk şairleri bir de saz şairleri var. Hiçbir yerde bulamadım, yardımcı olur musunuz?

    Yanıtla

  45. Dudak değmezi hocalar işlememiş baktım ve burada yazıyor ve hala araştırıyorum, yok harbiden de.

    Yanıtla

  46. Muhteşem bir site. Edebiyatla ilgili neye ihtiyacım olsa bakıyorum anında faydalanıyorum. Tebrik ederim.

    Yanıtla

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir