1541 yılında Koçhisar’da doğmuştur. İstanbul’da Molla Nasırzade’den dersler almıştır. Hocasıyla birlikte Edirne’ye gitmiş, Sultan Selim Medresesi’nde hocalık yapmıştır. Şam ve Mısır’ı dolaşmış, Bursa’da müderrislik görevinde bulunmuştur. Çeşitli yerlerde irşad görevini sürdüren Aziz Mahmut Hüdai, İstanbul’da tekke açmış, aruz ve hece vezniyle şiirler yazmıştır. Dinî-tasavvufi şiirin önemli temsilcilerinden biri sayılır. 1628 yılında ölmüştür. Manzum ve mensur yirmi üç kadar eseri vardır. Azîz Mahmûd Hüdâyî, insanların Ehl-i sünnet îtikâdında bulunmaları ve ibâdetlerini doğru yapmaları için pek çok eser yazmıştır. Bu eserlerden bâzıları şunlardır: Nefâis-ül-Mecâlis, Tecelliyât, Dîvân-ı İlâhiyât, Habbet-ül-Muhabbe, Necât-ül-Garîk, Tarîkatnâme, Tezâkir-i Hüdâyî… Ayrıca sanatçının Divan’ı yayımlanmıştır.
Aşka düşürdün kendüzün N’eyleyeyin gönül seni Bir oldu gecen gündüzün Âh n’ideyin gönül seni Düşeli aşkına yârin Yerde gökte yok karârın Gitti elden ihtiyânn N’eyleyelin gönül seni Hakk ile her kim bileşdi Vâdî-i hayrete düşdü Aşk deryâsı başdan aşdı Âh n’ideyin gönül seni Ma’şûktan ericek kemend Uşşâkı eyler kayd ü bend N itsin Hüdâyî derd-mend Âh n’ideyin gönül seni (Aziz Mahmut Hüdayi)