Bilge Karasu (1930-1995)

1930’da İstanbul’da dünyaya gelen Bilge Karasu, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümü’nü bitirdi. Bir süre Ankara radyosu dış yayınlar servisinde çalışan yazar 1963 yılında, Rockfeller bursuyla gittiği Avrupa’dan dönerek çevirmenliğe başladı. Ölümüne kadar Hacettepe Üniversitesinde araştırma görevlisi olarak çalışmıştır. 14 Temmuz 1995’te pankreas kanseri tedavisi sürerken Hacettepe Üniversitesinde yaşama veda eden Bilge Karasu, yapıtlarından kazanılan parayla Edebiyat bursu verilmesini vasiyet etmiştir.

Edebî Kişiliği:

• Sanatçı 1950 kuşağı öykücüleri arasında adını duyurmuş ve bireyin sorunlarına ağırlık veren, onun günlük hayatındaki açmazlarını derinlemesine işleyen bir çizgide eserler kaleme almıştır.
• Sevgi, dostluk, yalnızlık, tutku, inanç/inançsızlık, korku ve ölüm gibi kavram ve temalar eserlerinin hareket noktası olmuştur.
• İstiare, benzetme ve simgelerden bolca yararlanarak kendine özgü bir dil anlayışı geliştirmiştir.
• Yazar gerek kullandığı cümlelerdeki denediği yeni olanaklar, gerekse dilin yapısı yönündeki araştırma ve önerileriyle anlatımın sınırlarını zorlamıştır.
• Resim ve müziğe ait unsurları düzyazıya taşıyarak “metin” olarak adlandırdığı ürünler kaleme aldı.
• Kitaplarında edebiyat ile felsefeyi başarılı bir denge içinde kaynaştırmayı bilmiştir.
• Yazar yazdığı öykülerle Türk öykücülüğüne yeni bir soluk getirmiştir.

Kısaca özetleyecek olursak;

• Yapıtlarında sevgi, dostluk, tutku, korku, ölüm, bireyin ezilmesi, inanç ve baskı çatışması, başkaldırma ve boyun eğme gibi temaları özgün bir sözdizimiyle yansıtır, okuyuculara.
• Masal olarak adlandırdığı “Göçmüş Kediler Bahçesi”nde korkular, acılar içinde bulunan kişisini masalların gizemli dünyasında yücelterek yeniden var olmanın hazzını ve yolunu sezdirir.
• “Gece”, romanında düş ile gerçeği birleştirir. Kimi eleştirmenler “kilitli roman” kimi eleştirmenler ise “postmodern” bir roman olarak adlandırır bu romanı. Anlatılanların anlaşılması bazı şifrelerin çözülmesine bağlıdır.
• “Kılavuz” adlı romanı polisiye ve fantastik unsurların bir arada kullandığı bir romandır.
• Yapıtlarında bireyin yalnızlığı ve iletişim kuramayışı onda ön plandadır.
• Yapıtlarında yorumu okuyucuya bırakır.

Eserleri:

• Hikâye: Troya’da Ölüm Vardı, Uzun Sürmüş Bir Günün Akşamı
• Roman: Gece, Kılavuz
• Masal: Göçmüş Kediler Bahçesi
• Düzyazı: Kısmet Büfesi, Narla İncire Gazel, Altı Ay Bir Güz