Cumhuriyet Döneminde Coşku ve Heyecanı Dile Getiren Metinler (Şiir)

Cumhuriyet döneminde şiirlerin genel özellikleri şunlardır:

Şiirlerde kullanılan dil son derece sadedir.
Şiirde aruz ölçüsü yerine hece ölçüsü yaygınlaşmıştır.
Ahmet Haşim, Yahya Kemal aruzla şiir yazmaya devam etmiştir.
Halk şiiri geleneği, Cumhuriyet Dönemi şiiri için en önemli kaynak olmuştur.
Şiirlerde hamasi (destansı) söyleyişler dikkati çeker.
Nutuk havası taşıyan didaktik şiirler yazılmıştır.
Gurbet teması şiirlerde sıkça işlenmiştir.
Ulus sevgisi, yurdu tanıtma ve yüceltme coşkusu şiirlerde önemli yer tutar.
Anadolu insanı ve Anadolu’yu anlatan şiirler yazılmıştır.
Beş Hececilerin izinden giden Kemalettin Kamu, Behçet Kemal, Ahmet Kutsi, Ömer Bedrettin gibi şairler duygusal bir anlatımla Anadolu’yu anlatmış, övmüşlerdir.
Anadolu’ya yönelme ülkü durumundadır ancak çoğu şair Anadolu’ya dıştan bakmıştır.
Nazım Hikmet, Ahmet Arif, Fazıl Hüsnü, Cahit Külebi gibi şairler Anadolu’yu gerçekçi biçimde anlatmıştır.
Şiirde biçim ve içerik açısından büyük değişiklikler olmuş, çeşitli şiir toplulukları ortaya çıkmıştır.
1940’tan sonra serbest şiir yaygınlaşmıştır.