18. yüzyıl halk şairlerindendir. Gerede yakınındaki Çağa (Reşadiye) nahiyesinin Şahneler köyünde doğmuştur. Asıl adı İbrahim ve mahlası Lütfi’dir. Geçimini âşık kahvelerinde saz çalıp şiir söyleyerek sağlamıştır. İstanbul, Konya ve Mısır’da bulunmuştur. Ankara’da vefat etmiştir. Döneminin en ünlü âşıklarından olan Dertli, birçok çırak yetiştiren son ustalardan biridir.
Divan, halk ve tekke edebiyatlarındaki geniş kültürü sayesinde daha sağlığında yaygın bir şöhret kazanmış, divanı taş baskısıyla birçok defa basılmıştır. Fuzuli, Âşık Ömer, Gevheri gibi şairlerin etkilerini taşıyan Dertli, çağının öbür saz şairleri gibi aruzla gazeller, divanlar, kalenderiler yazmıştır. Aruzla yazdığı şiirlerde kusurlu bir nazım tekniği kullandığı için başarılı olamamıştır.
Ela gözlerini sevdiğim dilber Güzeller cefadan niçin usanmaz Ne cefadan kaçar ne de rahmeyler Haktan haya edip kuldan utanmaz Düşüp gam-ı hicre berbad olanda Bülbül gibi işim feryad olanda Bir çeşm-i Şirin’e Ferhad olanda Figan ü ahıma dağlar dayanmaz Himmet bize Musa aleyhisselam Bu aşk u sevdayı ben nasıl kesem Dertli yar yoluna can verir desem Gelse mezarımı görse inanmaz Dertli