1541 yılında Koçhisar’da doğmuştur. İstanbul’da Molla Nasırzade’den dersler almıştır. Hocasıyla birlikte Edirne’ye gitmiş, Sultan Selim Medresesi’nde hocalık yapmıştır. Şam ve Mısır’ı dolaşmış, Bursa’da müderrislik görevinde bulunmuştur. Çeşitli yerlerde irşad görevini sürdüren Aziz Mahmut Hüdai, İstanbul’da tekke açmış, aruz ve hece vezniyle şiirler yazmıştır. Dinî-tasavvufi şiirin önemli temsilcilerinden biri sayılır. 1628 yılında ölmüştür. Manzum ve mensur yirmi üç kadar eseri vardır. Azîz Mahmûd Hüdâyî, insanların Ehl-i sünnet îtikâdında bulunmaları ve ibâdetlerini doğru yapmaları için pek çok eser yazmıştır. Bu eserlerden bâzıları şunlardır: Nefâis-ül-Mecâlis, Tecelliyât, Dîvân-ı İlâhiyât, Habbet-ül-Muhabbe, Necât-ül-Garîk, Tarîkatnâme, Tezâkir-i Hüdâyî… Ayrıca sanatçının Divan’ı yayımlanmıştır.

Aşka düşürdün kendüzün

N’eyleyeyin gönül seni

Bir oldu gecen gündüzün

Âh n’ideyin gönül seni

 

Düşeli aşkına yârin

Yerde gökte yok karârın

Gitti elden ihtiyânn

N’eyleyelin gönül seni

 

Hakk ile her kim bileşdi

Vâdî-i hayrete düşdü

Aşk deryâsı başdan aşdı

Âh n’ideyin gönül seni

 

Ma’şûktan ericek kemend

Uşşâkı eyler kayd ü bend

N itsin Hüdâyî derd-mend

Âh n’ideyin gönül seni

(Aziz Mahmut Hüdayi)