1911’de Görele’de doğan sanatçı ilk şiirlerini lise yıllarında yazdı. Trabzon Lisesi’nde okurken, ünlü ressam Zeki Kocaemmi’nin öğrencisi olması Eyüboğlu’nun yaşamını değiştirdi. Zeki Kocaemmi’nin yönlendirmesi sonucunda, İstanbul’a giderek Güzel Sanatlar Akademisi’ne girdi. Mezun olduktan sonra Fransa’ya gitti. İki yıl, Paris’te eğitim gördü. André Lhote’un yanında resim çalıştı. Fransa’da Rumen asıllı (daha sonra eşi olan) Eren Eyüboğlu ile tanıştı. Türkiye’ye döndükten sonra, Güzel Sanatlar Akademisi’nin Resim Bölümü’nde öğretim üyesi olarak göreve başladı. 1960 ve 1961 senelerinde, iki kez ABD’ye gitti. Birçok geziye katılan, konferanslar veren Eyüboğlu; resim çalışmalarıyla 1969 yılında, Sao Paulo Bienali’nde onur madalyası kazandı. 1927’de başladığı resim öğretmenliğini ölümüne dek sürdüren ve çok sayıda öğrenci yetiştiren Eyüboğlu, 1975 yılında vefat etti.

Edebi Kişiliği:

• “D grubu” ressamları arasındadır.
• Ressam kişiliğinden gelen ögeler şiirlerinde önemli yer tutar. Ressamlığın verdiği bakış açısıyla adeta renklerle tablo çizmiştir.
• Şiirlerinin sosyal içeriği de vardır. Anadolu insanının yoksul yaşamını anlatmıştır.
• Halk edebiyatının masal, şiir, deyiş, gibi türlerine karşı duyduğu hayranlık şiirlerine yansımıştır; halk kültüründen esinlenmiştir. Şiirlerinde gözlemlerine de yer vermiştir.
• Şiirlerinde biçim, ölçü, uyak kaygısı taşımamıştır. Şiirlerini doğal ve akıcı bir üslupla yazmıştır.
• Gezi ve deneme türündeki yapıtlarında halk kültürü, halk sanatı konusundaki düşüncelerini ortaya koymuştur.

Eserleri:

• Şiir: Dol Karabakır Dol, Karadut, Tuz, Yaradan’a Mektuplar, Üçü Birden, Dördü Birden, Yaşadım
• Düzyazı: Tezek, Delifişek, Canım Anadolu