1940’ta Ankara’da doğan sanatçı, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Alman Dili ve Edebiyatı Bölümü’nden mezun olmuştur. Çeşitli kurum ve kuruluşlarda muhasebeci, çevirmen, düzeltmen, teknik sekreter olarak çalışmış, öğretmenlik yapmıştır. Lise öğrencisiyken ilk şiir ve öykülerini yerel gazetelerde yayınlayan Zarifoğlu, ölümüne kadar çok çeşitli dergilerde yazılar yazmıştır. “Açı” adıyla bir sanat dergisi çıkarmış olan sanatçı 1976’dan itibaren TRT Genel Müdürlüğü’nde mütercim sekreter olarak görev almıştır. 1984’te Türkiye Yazarlar Birliği Çocuk Edebiyatı Ödülü’nü alan Zarifoğlu, 07 Haziran 1987 tarihinde Ankara’da yaşamını yitirmiştir.

Edebî Kişiliği:

• Açık anlaşılır şiirler yazmasına rağmen özellikle kapalı, anlaşılması güç bir şiir anlayışıyla eserler vermiştir. Zarifoğlu şiirlerini “zor şiir” olarak adlandırmaktadır.
• Yazdığı şiirlerindeki kapalı anlamın gerisinde İslami bir anlayış mevcuttur.
• Hikâye, roman, günlük, piyes, sohbet, radyofonik oyun gibi birçok türde eser vermesine rağmen kendini özellikle şair olarak adlandırmaktadır.
• Çocuklar için yazdığı kitaplarda gerçekler ile hayaller dünyası iç içedir.
• Cahit Zarifoğlu’nun eserleri bir ideolojinin savunuculuğunu yapmamış ve didaktik tarzda olmamıştır. İslam, aşk, kadın onun şiirlerinde tüm güzelliğiyle ve soyut bir anlayışla ele alınmıştır.

Kısaca özetleyecek olursak;

• İkinci Yeni şiiri anlayışındadır. Şiirlerinde kahramanı kendisi olan bir serüven vardır.
• Şiirlerinde madde-ruh ikilemi ve çatışması, Batı’nın hegemonyasına (Batı diktasına karşı Doğu protestosu) karşı başkaldırı vardır, pek çok tezat, trajik biçimde onun şiirlerinde birleşir.
• Şiirlerinde İslami motifler ağır basar. Nuru Pakdil ile “Edebiyat” dergisini çıkarmıştır.

Eserleri:

• Şiir: İşaret Çocukları, Menziller, Yedi Güzel Adam, Korku ve Yakarış
• Roman: Savaş Ritimleri
• Çocuk kitabı: Yürek Dede ile Padişah, Katıraslan, Ağaçkakanlar, Serçe Kuş, Küçük Şehzade, Motorlu Kuş, Kuşların Dili
• Deneme: Bir Değirmendir Bu Dünya
• Günlük: Yaşamak