18. yüzyıl halk şairlerindendir. Gerede yakınındaki Çağa (Reşadiye) nahiyesinin Şahneler köyünde doğmuştur. Asıl adı İbrahim ve mahlası Lütfi’dir. Geçimini âşık kahvelerinde saz çalıp şiir söyleyerek sağlamıştır. İstanbul, Konya ve Mısır’da bulunmuştur. Ankara’da vefat etmiştir. Döneminin en ünlü âşıklarından olan Dertli, birçok çırak yetiştiren son ustalardan biridir.

Divan, halk ve tekke edebiyatlarındaki geniş kültürü sayesinde daha sağlığında yaygın bir şöhret kazanmış, divanı taş baskısıyla birçok defa basılmıştır. Fuzuli, Âşık Ömer, Gevheri gibi şairlerin etkilerini taşıyan Dertli, çağının öbür saz şairleri gibi aruzla gazeller, divanlar, kalenderiler yazmıştır. Aruzla yazdığı şiirlerde kusurlu bir nazım tekniği kullandığı için başarılı olamamıştır.

Ela gözlerini sevdiğim dilber

Güzeller cefadan niçin usanmaz

Ne cefadan kaçar ne de rahmeyler

Haktan haya edip kuldan utanmaz

 

Düşüp gam-ı hicre berbad olanda

Bülbül gibi işim feryad olanda

Bir çeşm-i Şirin’e Ferhad olanda

Figan ü ahıma dağlar dayanmaz

 

Himmet bize Musa aleyhisselam

Bu aşk u sevdayı ben nasıl kesem

Dertli yar yoluna can verir desem

Gelse mezarımı görse inanmaz

Dertli