Bir şiirin her beytinin son sözcüğünü sonraki beytin ilk sözcüğü olarak kullanma sanatına iade denir.

İade Sanatına Örnekler:

Ey güzellik göğünün mâh-ı münevver kameri

Şâd kıl gönlümü gün gibi tulû et seherî

 

Seherî aşk ile meydâna girip seyr edeyim

Ola ki peyk-i sabâdan ere yârin haberi

 

Haberi olsa anın yoluna cân verdiğime

Bana rahm eyleyüben eyleye idi nazarı

Beyitlerde de görüldüğü gibi ik beytin son kelimesi olan “seherî” sözcüğü, ikinci beytin ilk sözcüğü olarak kullanılmış; yine ikinci beytin son sözcüğü olan “haberi” sözcüğü de üçüncü beytin ilk sözcüğü olarak kullanılmıştır.