Öne Çıkanlar Servet-i Fünun döneminde göstermeye bağlı edebi metinlerin (tiyatro) özellikleri şunlardır: Tanzimatçıların aksine Servet-i Fünuncular (Edebiyat-ı Cedideciler), sanat anlayışlarına paralel olarak halkı eğitmeyi bir gaye olarak görmemişlerdir. Bu dönemde “sanat için sanat” anlayışı olduğundan sanatçılar tiyatro eserlerine çok fazla ilgi göstermemişlerdir. Tiyatro türünde dönemin baskısı nedeniyle hemen hemen hiçbir gelişme gösterilmemiştir. Sadece Hüseyin Suat, dönemin tiyatro yazarı olarak öne çıkmıştır.