(Sahne ışığı açılır.)

(Dekor: Şark usulü döşenmiş bir oda. Bir sedir, önünde sehpa, sehpanın üstünde bir tepsi, arkada
duvarda ocak ve pencere motifi bulunmaktadır.)

(Anne ve kızı bir sedirde oturmaktadır. Baba yavaşça gelir, anne kız ayağa kalkar. Baba, annenin yanına gelir:

Baba: Oturun oturun rahatsız olmayın. (Geline) Murat nerede kızım?

Gelin: Bilmem. Dışarı çıktı. (Biraz bekler) Baba Murat dün gece hiç uyumadı. Hatta gece dışarıdan sesler geldi.

Baba: Hayır olsun kızım. Ne yalan diyeyim. Ben de öyle. İnsanın gözüne uyku mu giriyor. Düşman Çanakkale’ye dayanmış. Bin yıllık ata yurdunu elimizden almak istiyor. (Baba, anne, kız ellerini havaya
kaldırarak dua ederler) Allah’ım bu nezih milletin ateşle imtihanında yüzünü kara çıkarma ya Rabbim.
Güç ver, iman ver, kuvvet ver bize.

(Hep bir ağızdan) Amin.

(Murat perdenin arkasından ağır adımlarla sahnenin önüne çıkar)

Murat: Selamun aleyküm.

Baba: Ve aleyküm selam oğul.

Murat: (Düşüncelidir. Bir süre susar, uzaklara bakar. Sonra babasına yaklaşır) Baba!

Baba: Söyle oğlum.

Murat: Baba ben de gideceğim.

Anne: Nereye evladım?

(Sessizlik olur. Herkes başını öne eğer.)

Baba: (Başı önde) Anlıyorum oğlum. (Murat’a bakarak) Ne zaman yolculuk?

Murat: Hemen, şimdi. Arkadaşlar bekliyor. Hep beraber gideceğiz. Zaptiyeler dışarıda adam topluyorlar, birkaç saate yola düşeceğiz.

Anne: Nereye oğlum? Nereye? (Ağlamaya başlar)

…

Çanakkale Cephesi-Belgesel Skeç İndir! (Yaşar ÇETİNKAYA)