Beytin her iki mısraındaki sözcükleri harf sayısı, vezin ve kafiye bakımından birbirine denk getirme sanatına tarsî denir.
Tarsî Sanatına Örnekler:
Zülfün mu’attar hâlün mu’anber La’lün mukarrer şehd-i mükerrerİlk mısradaki “mu’attar” ve “mu’anber” kelimeleri ile bunların karşılıkları olan alt mısradaki “mukarrer” ve “mükerrer” kelimelerinin son harfleri ve vezinleri aynı olduğu için beyitte tarsî’ bulunduğunu söyleyebiliriz.
Her gün hayâl-i çihre-i dil-berden ağların Her dün melâl-i turre-i dil-berden ağlarınBu beyitteki tarsî, yukarıdaki örnektekinden daha başarılıdır. “Her gün hayal-i çihre . . .” ile “Her dün melâl-i turre . . .” ibarelerindeki sözcükler arasında hem revî hem de vezin uyumu vardır.
Yûsuf daki hüsn ü cemâl Ya’kûb’daki hüzn ü melâl Geh bedr olam gâhî hilâl gökde mâh-ı tâbân benemİlk mısradaki “hüsn” ile “hüzn” ve aynı mısradaki “cemâl” ile “melâl” arasında revî ve vezin uyumu vardır. Buradaki seci karşılıklı kelimeler arasında olduğu için beyitte tarsî’ vardır.