Zeki Ömer Defne (1903-1992) 1903 yılında Çankırı’da doğan sanatçı İlkokulu doğduğu şehirde okumuş, Ankara Muallim Mektebi ve İstanbul Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyat Bölümü’nden mezun olmuştur. İstanbul’un çeşitli okullarında Edebiyat öğretmenliği yapan sanatçı emekliliğe ayrıldıktan sonra 1992 yılında yaşamını yitirmiştir. Edebi Kişiliği: İlk şiirlerinde halk şairlerinin havası hissedilen sanatçı, daha sonraları yeni şiir anlayışına uygun eserler vermiştir. Halk şiiri ile modern şiir arasında köprü kurmak amacını taşıyan Zeki Ömer Defne, şiirlerinde son derece sade ve ince bir halk dilini kullanmıştır. Bütün şiirlerinde lirizmin hakim olduğu şair, öğretmenlik duyarlılığını da eserlerine yansıtmıştır. Öğrencileri için yazdığı bazı şiirleri hâlâ dilden dile dolaşmaktadır. Erzurum, Eğin, Isparta, Bursa, Konya, İstanbul ve Ilgaz üzerine yazdığı güzellemeleri ile ses getirmiştir. İlk şiirini 1923 yılında yazmasına rağmen, şiirlerini “Denizden Çalınmış Ülke” adıyla ancak 1971 yılında kitap haline getirmiştir. Kısaca özetleyecek olursak; Halk şiirinin geleneğinden yararlanan Defne, son şiirlerde serbest tarza yönelmiştir. İlhamını çevresindeki eşya ve olaylardan alan sanatçı; sözcüklere derin, sembolik bir anlam yükler. Halk şiir geleneği ile modern dünyayı kucaklayan bir şair olarak değerlendirilir. Erzurum, Eğin, Isparta, Bursa, İstanbul, Konya üzerine yurt güzellemeleri yazdı. Eserleri: Şiir: Denizden Çalınmış Ülke, Sessiz Nehir, Kardelenler Araştırma: Dede Korkut Hikâyeleri Üzerine Edebi Sanatlar Bakımından Bir İnceleme